Autor strony: Reyboot |
Tak było kiedyś... 1979: Intel konstruuje uproszczoną wersję swojego procesora: 8086. Nowy chip Intela ma ograniczoną (z 16-tu do 8-miu) szynę danych. Firmy Xerix, Dec i Intel wprowadzają standard Enthernet (sieć LAN). Hayes sprzedaje Micromodem 100 (transmisja od 110 do 300 bps). Sharp stworzył komputer MZ80K (6KB RAM) - dostępny za jedyne 1000 dolarów. IBM zapowiada wejście na rynek mikro. 1980: W Anglii powstaje tani (80 funtów) komputer domowy: ZX80, pierwszy z serii ZX Sir Clive'a Sinclair'a. Sinclair Z80 posiadał procesor Z80, 1KB RAMu, 4KB ROMu oraz membranową klawiaturę. Konkurencją dla ZX80 był Acorn Atom (dwa razy droższy). Apple wypuszcza na rynek model Apple III z twardym dyskiem - Apple staje na granicy bankructwa. Pojawiają się dwa modele komputerów Atari: 400 i 800, wyposażone w procesor 6502. Prawdziwą innowacją było wprowadzenie sprites (obiektów, które można było przesuwać po ekranie niezależnie od tła) oraz specjalizowanego układu dźwiękowego Pokey. Wprowadzono 256-cio kolorową grafikę. Przez najbliższe lata Atari jest sprzętem bezkonkurencyjnym w dziedzinie komputerów domowych. 1981: Pojawił się następca ZX80, model ZX81. Jest to komputerek kosztujący niecałe 150 dolarów (posiada 1KB RAMu). 13 września 1981 w USA zaprezentowano pierwszy komputer IBM PC. Maszyna zawierała procesor 8088, 16KB pamięci RAM oraz interface dla magnetofonu kasetowego. Dwie stacje dysków 5,25 cala 160KB były wyposażeniem dodatkowym. Pojawia się pierwsza wersja DOSu (bardzo podobna do CP/M) nie pozwalająca na tworzenie katalogów dyskowych. Pełny zestaw IBM PC (komputer, monitor mono, drukarka, stacje dysków) kosztował 4575 dolarów. Powstają dyskietki 3,5 cala o pojemności 438KB. Commodore wprowadza na rynek nową maszynę: VIC 20. Konstrukcja VIC'a oparta była na procesorze 6502. Maszyna posiadała 5KB RAMu. Sprzedaż VIC 20 przekroczyła milion sztuk. W grudniu 1981 na rynku brytyjskim pojawił się BBC Micro zawierający procesor 6502 2MHz, 16KB RAM. BBC Macro (stworzony przez British Broadcasting Company) dysponował grafiką w max. rozdzielczości 640x256 punktów przy dwóch kolorach (osiem kolorów w trybie 40x25). BBC Micro przewyższał wydajnością najnowszego IBM PC. 1982: Na początku roku pojawia się konkurent dla IBM PC: 16-to bitowy Sirius 1 kosztujący niemal 5000 dolarów. Sirius 1 posiadał 128KB RAMu, dwie stacje dysków oraz monitor. Hitem stał się Sinclair ZX Spectrum kosztujący 250 dolarów. Spectrum posiadał 16KB RAMu, procesor ZX80 i był podłączany do telewizora i zwykłego magnetofonu kasetowego. Pod koniec roku sprzedawano model z 64KB RAMu (dla użytkownika dostępne 48KB) 1983: Zaprezentowano następce VIC 20: Commodore 64. Liczba sprzedanych sztuk w ciągu jednego roku przekroczyła w Wielkiej Brytanii 500 tysięcy. Na rynku pojawia się firma Microsoft reklamująca środowisko Windows (które zaprezentowano po kilku latach). 1984: Początek końca imperium Sinclair'a. Model Sinclair QL, całkowicie niekompatybilny z ZX-Spectrum przyniósł Sir Clive'owi straty. Sinclair QL był nowatorską konstrukcją opartą na 16-to bitowym procesorze Motorola 68000. QL posiadał 128KB RAMu, dwa napędy Microdrive oraz możliwość pracy wielozadaniowej przy wykorzystaniu graficznego interface'u użytkownika. Pojawia się nowa maszyna do zastosowań domowych: Amstrad CPC-464 bazujący na procesorze Z80. CPC-464 posiadał 64KB RAMu, zintegorowany magnetofon kasetowy oraz zewnętrzny kolorowy monitor - kosztował 600 dolarów. IBM prezentuje PC XT z dyskiem 10MB, 128KB RAM i kolorowym monitorem za 7790 dolarów. Intel wprowadza na rynek procesor 80286. IBM konstruuje model AT zawierający nowy procesor 80286, koprocesor 80287, 512KB RAM, twardy dysk 20MB, stacja dyskietek 5,25 cala 1,2MB. Cena AT wynosiła 8600 dolarów. Epson wchodzi na rynek. 1985: Atari prezentuje model 520ST, a Commodore pierwszą Amigę: A1000. Obydwie maszyny oparte są na 16-to bitowym procesorze Motorola 68000, posiadają 512KB RAMu. A1000 i Atari ST posiada graficzny system operacyjny, znacznie przewyższający prostotą obsługi rozwiązania oferowane przez PC. Commodore wprowadza również następce C-64, 8-mio bitowego C-128, który może pracować w trzech trybach: C-64, C-128 i CP/M (wykorzystywany jest procesor Z80 zainstalowany na płycie razem z Motorolą 6502 2MHz). Amstrad wprowadza model CPC 664 oraz CPC 6128 (wyposażony w kolorowy monitor i nietypową 3-calową stację dysków. Firma uparcie lansuje 3 calowe dyskietki - jest to jedna z przyczyn upadku serii opartej na procesorach ośmiobitowych Z80A. 1986: Amstrad prezentuje model PC 1512 (zgodny z IBM PC) wyposażony w procesor Intel 8086, 512KB RAMu, stacje dysków 360KB i grafikę CGA. Intel konstruuje nowy procesor: 80386. Pojawia się pierwszy komputer przenośny z ekranem ciekłokrystaliczym: PC-Convertible. Atari wprowadza model 1040ST, a Apple prezentuje Mac Plus'a dysponującego otwartą architekturą. W Mac'u zastosowano po raz pierwszy interface SCSI. 1987: Sir Clive Sinclair przedstawił pierwszego palmtopa: Camridge Computer Z88 ważący 1kg. Maszyna posiadała arkusz kalkulacyjny, edytor tekstu, terminarz, kalendarz i język programowania BBS Basic. Po raz pierwszy zastosowano system oszczędzania energii o nazwie Dozy. Pojawia się nowa seria maszyn opartych na procesorach Intela: IBM PS/2. IBM prezentuje system operacyjny OS/2. Commodore wprowadza na rynek Amigę 2000 o otwartej architekturze, oraz tanią Amigę 500 posiadającą architekturę zamkniętą. Atari przedstawiło model 65XE. Pojawiają się też pierwsze konsole do gier firmy Nintendo oraz supermikrokomputer Acorn Archimedes oparty na procesorze RISC (Reducted Instruction Set Computer). Podsumowanie... Lata osiemdziesiąte należą do Motoroli - wszystkie komputery, z wyjątkiem pierwszych prymitywnych PC, były oparte właśnie na układach Motoroli. W sprzęcie 8-bitowym króluje procesor 6502, a w 16-bitowym MC68000. Lata osiemdziesiąte to okres olbrzymiej konkurencji w dziedzinie platform sprzętowych. Jak się później okazało wygrał najbardziej toporny i nieprzyjazny komputer, najgorsze z możliwych rozwiązań... Trudno w to uwieżyć, a jednak... Wygrał projekt IBM'a: PC... PC pracował tylko w trybie tekstowym w czasach, gdy pierwsze Amigi i Atari oferowały standarowo środowisko graficzne i (w mniejszym lub większym stopniu) wielozadaniowość. Nikt nie interesował się procesorami Intela oprócz IBM'a - chipy Intela po prostu nie nadawały się do stosowania w komputerach domowych, były zdecydowanie gorsze od układów Motoroli. Komputery PC były drogie i nieprzyjazne, ale miały jedną zalete: otwartą architekturę, dzięki której można było w dowolnej chwili wymienić kartę z kontrolerem twardego dysku, kartę z portami, kartę graficzną, na nowocześniejszą. W roku 1987 Commodore również wypuściło komputer o otwartej architekturze: Amigę 2000, lecz kilka miesięcy później pojawiła się Amiga 500 (o architekturze zamkniętej) i to właśnie ona stała się modelem podstawowym z uwagi na niższą cenę. Do dominacji pecetów przyczyniło się także uwolnienie technolgii: IBM nie zabraniał kopiowania swoich komputerów, pecety mógł produkować każdy. Pierwsza połowa lat dziewięćdziesiątych to zmierzch platform (oprócz Apple) niezgodnych z PC. Ostatnimi popularnymi komputerami były: Amiga 1200 i Atari Falcon. O sukcesie komputera przeznaczonego do zastosowań domowych decyduje praktycznie tylko jedna rzecz: jak najbardziej zaawansowane technicznie gry dostępne na możliwie tanim sprzęcie. To właśnie gry są główną siłą napędową ewolucji komputerów. W roku 1993 w grach pecetowych pojawia się grafika 3D, znacznie doskonalsza i efektowniejsza niż wektorowe animacje stosowane na innych platformach... Amiga dysponowała układami graficznymi wyspecjalizowanymi w dziedzinie 2D (płynne przesuwanie zawartości ekranu), do gier 3D po prostu wtedy się nie nadawała - ratunkiem była kość AKIKO z Amigi CD32, której niestety nie zastosowano w najpopularniejszej Amidze 1200. Wszystko się zmienia, idzie do przodu. Kiedyś pisanie programów i gier polegało na pokonywaniu kolejnych ograniczeń sprzętu. Problem w tym, że dzisiaj już praktycznie nie ma czego pokonywać - korzysta się z tego co oferuje sprzęt. Programista już nie zastanawia się co zrobić, żeby program działał szybciej. Wystarczy uruchomić program na szybszym komputerze. Jeżeli działa za wolno, to jest już wina sprzętu... Mamy teraz mp3, 16-bitowy dźwięk - już nie trzeba kombinować, żeby wycisnąć z tego samego układu lepszej jakości dźwięk, bo po prostu nie ma lepszego... Kiedyś było coś takiego jak moduły 4 kanałowe - teraz to już nie ma sensu bo jest mp3... C-64 ma 16 kolorów, a ludzie zmusili go do wyświetlenia około 200. W przypadku współczesnego sprzętu takie sztuczki nie mają sensu, bo oferowane rozdzielczości i ilości kolorów po prostu oddają wiernie rzeczywistość i są lepsze niż obraz z telewizora. Dzisiejsze zaawansowane graficznie gry 3D to nic nadzwyczajnego - to jedynie wykorzystanie możliwości oferowanych przez sprzęt, to już nie jest przekraczanie możliwości sprzętu... |
04.12.2000 |
Strona w całości wykonana na komputerze AMIGA |